Kullanıcı Adı: Şifre    
   
  veya Üye olun | Şifremi unuttum
  Arama / Gelişmiş Arama  
   
Toplum
Hocam Prof. Ali Alparslan
Savaş Çevik
OCAK ayın­da kay­bet­ti­ği­miz ho­ca­mız Prof. Ali Al­pars­lan’ı ta­nı­yan­lar, onun son dö­nem Türk ede­bi­yat ve hat sa­na­tın­da­ki ye­ri­ni iyi bi­lir­ler. Ho­ca­mı­zın Fars Di­li ve Ede­bi­ya­tı açı­sın­dan öne­mi de şüp­he­siz, ede­bi­yat ile il­gi­le­nen­ler ta­ra­fın­dan tak­dir edi­le­cek­tir.
Ko­num ge­re­ği ho­ca­mın bu ta­ra­fı­nı an­lat­ma­ya me­zun de­ği­lim. An­cak hat sa­na­tı­mı­zın ce­lî dî­vâ­nî ve dî­vâ­nî ya­zı tür­le­ri­ni ken­di­sin­den meşk et­miş ve uzun­ca sü­re bir­lik­te ol­ma şan­sı­na eriş­miş bi­ri ola­rak, onun bu alandaki önem­li hu­su­si­yet­le­ri­ni ak­tar­mam fay­da­lı ola­cak­tır.
Ho­ca­mız, rik’a, tâ­lîk, dî­vâ­nî ve ce­lî dî­va­nî ya­zı­la­rı, hak­kıy­la yaz­mış bir hat­tat­tır. Ay­rı­ca her tür ya­zı çe­şi­ti­ni ta­nı­yan, oku­yan ho­ca­mı­zın, hat ta­ri­hi ko­nu­sun­da­ki ki­tap ve ma­ka­le­le­riy­le de­rin bir araş­tır­ma­cı ol­du­ğu da bi­lin­mek­te­dir. Hat ta­ri­hi­ni yaz­mak, biz­zat hat­tat olan­lar­ca ele alın­dı­ğın­da, tam an­la­mıy­la ger­çek ve ya­şa­yan bir araş­tır­ma ola­rak ye­ri­ni bu­lur.
Ali Hoca, uzun yıl­lar Tah­ran Üni­ver­si­te­si’nde öğ­re­nim gör­erek, tâ­lîk ya­zı­nın bü­tün in­ce­lik­le­ri­ne vâ­kıf ol­du. Son dev­rin us­ta tâ­lîk hat­ta­tı Nec­met­tin Ok­yay’dan ders al­ma­sı da, ho­ca­nın tâ­lîk ko­nu­sun­da­ki tec­rü­be­si­ni arttırmıştır. Bu­ra­da çok önem­li bir hu­su­su vur­gu­la­mak is­ti­yo­rum. Gü­nü­müz hat­tat­la­rı tâ­lîk yaz­sa da, şi­kes­te de­di­ği­miz bir kır­ma tâ­lîk cin­si var­dır ki, bu­nu ül­ke­miz­de hak­kıy­la ya­zan yok­tur. Ho­ca­nın özel­lik­le­rin­den bi­ri­si, bel­ki de en önem­li­si, şi­kes­te ya­zı­yı çok ra­hat­lık­la ve acem kıv­rak­lı­ğı ile ya­za­bil­me­si­dir. Hat sa­na­tın­da her cins ya­zı­yı ya­za­bil­mek için yıl­lar­ca meşk et­mek ge­rek­ti­ği dü­şü­nül­dü­ğün­de, Ali Ho­ca’nın bu ko­nu­da­ki ye­te­ne­ği an­la­şı­la­cak­tır.
Her iyi hat­tat, iyi bir ho­ca ol­ma­ya­bi­lir. Bil­di­ği­ni öğ­re­te­bil­mek an­cak ger­çek ho­ca­lar için söz ko­nu­su­dur. Ali Ho­ca’nın müs­tes­na yön­le­rin­den bi­ri de ‘ger­çek bir ho­ca’ ol­ma­sı­dır. İs­tan­bul Üni­ver­si­te­si Ede­bi­yat Fa­kül­te­si’nde ho­ca­lık yap­mış ol­ma­sı do­la­yı­sıy­la ge­liş­tir­di­ği öğ­ret­me ye­te­ne­ği, hat sa­na­tı­nı öğ­re­tir­ken de te­ba­rüz et­miştir. Ali Hoca ge­nel­lik­le su­lu mü­rek­kep­le harf çı­kart­ma­la­rı­nı, ya­ni dü­zelt­me­le­ri­ni ya­par ve bu ara­da ga­yet de­tay­lı bir şe­kil­de har­fin ana­to­mik ya­pı­sı­nı ta­rif eder­di.
Ali Al­pars­lan’ın son de­vir hat ta­ri­hi­miz­de­ki müs­tes­na ye­ri­ni al­ma­sı­nı sağ­la­yan bir baş­ka özel­li­ği­ şudur: Rah­met­li Ha­lim Öz­ya­zı­cı’dan son­ra Dî­vâ­nî ve Ce­lî Dî­vâ­nî ya­zı­la­rı­nı ne ya­zan, ne de öğ­re­ten bir hat sa­nat­kâ­rı mev­cut de­ğil­di. Ör­nek meşk­le­ri bul­mak da zor olu­yor­du. Bu dö­nem­de, bu­gün ya­şa­yan hat­tat­la­rın yu­ka­rı­da zik­re­di­len iki ya­zı­yı ya­za­bil­me­le­ri, an­cak ho­ca­mız sa­ye­sin­de müm­kün ola­bil­miş­tir. Çün­kü o, Ha­lim Ho­ca’dan el­de et­ti­ği bu iki ya­zı tü­rü meşk­le­ri­nin hem ya­yıl­ma­sı­na ve ba­sıl­ma­sı­na ve­si­le ol­muş, hem de genç hat­tat­la­ra bu ya­zı­la­rı öğ­ret­miş­tir. Böy­le­lik­le bu ya­zı­la­rın kay­bol­ma­sı­na en­gel ol­muş­tur. Ken­di­si­ne, hat sa­na­tı­mı­za yap­tı­ğı hiz­met­ler­den do­la­yı şük­ran borç­lu­yuz. Ho­ca­mı­zı rah­met­le anı­yor, ya­zı­la­rı­nı cen­net­te tek­rar gör­me­yi umut edi­yo­ruz.

Paylaş Tavsiye Et
Yazara ait diğer yazılar
Savaş Çevik